Hatırla(n)mayan

Çok üzgünüm
hatırlayamadığım için
istemediğimden değil
keşke
hatırlayabilsem
ama bu isteksiz kayıplar
benim suçum değil
benim yüzümden olsada
hatırlayamadığım içindir o da
tüm sorumluluğum unutmakmış
nekadar ironik
çevremdeki çoğu şeyin sözlerde kaldığı dünyada
benim için tek yol
unutmamak
******
çok korkuyorum
unutacağım diye
seni de
çevremdeki herşey gibi
gidip gelen elektrik gibi
nasıl anlatayım ki...
kıyıya vurup çekilen dalgalar gibi sanki anılarım
denizlerim hırçınlaştı bir anda
nerden bilecektinki
karanlık sularıma atacağın bir taşın
bukadar çalkantı yapabileceğini
gelde anlat şimdi
nelerin akıntıya kapılıp gittiğini
****
korkuyorum
herşeyi bir gün unutmaktan
nereye neden gittiğimi hatırlayamamaktan ötürü
muzdaribim...
yaptığım şeyleri hatırlayamazsam
sorumluluğunu nasıl alabileceğim peki
****
ve sen
unutkanın tekini nasıl sevebilirsin ki...
güvenmeden...
bilmeden...
hazır değilmişim demekki
gelme üstüme
çok üzgünüm
seni hakettiğin gibi sevemediğim için
dibe çeken çapalarıma bir yenisini taktığım için
işin acısıda
senin elinden çıkmış olması heralde
adli tıp açıklasın bakalım
ölüm sebebimi
cinayet mi?
intihar mı?
****
hatırlayamıyorum
acitasyon değil
ya da
imgesel herhangi birşey
çünkü hatırlayamıyorum
tekrardan gelen bir dalga
inatla geçmişe baktırılmanın bir yan etkisi
esas etkilerinden daha etkili
kayıp saatler
kayıp bilinçlere eşit
bazen diyorumki
bende gidebilsem
aklımın gittiği yere
beden ve bilinç birbirinden ayrıldığı zaman
en çok ozaman ölüme yaklaşıp ölemiyorum işte
en çok ozaman acıtıyor
geri gelen dünyam
ya hiç gitmesin
ya da
temelli gitsin
böyle yaşanamıyor
yaşanılmıyor
çok özür dilerim
korkuyorum....