bir gece
kendimden uyandım
terler içinde
soğuk sular kustum
buz gibiydi göz kapaklarım
açılmıyordu
gördüm
saçlarım uğulduyordu
yatağım diken diken
eşyalarım kinayeli
sarmaşıklar gibi ellerim
odamda birileri bağuluyordu
sessizlik karanlıktanda
koyu
Nil desperandum!! Nil Desperandum!! ironik belki de...istemeden de olsa,bile bile,inadına bazen...düşmek..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder