22 Kasım 2008 Cumartesi

Terkedilen




Gözlerimi
kapadım
ve daldım yanlızlığa,
''hani nerede''?dedim
Gölgelerim bile yok artık,
içimdeki benlerden oluşan ordu
gitmiş bile
Fethedecek yer kalmadığından değil;
koruyacak birşey kalmadığından.
ve
bu topraklardaki

tek insan benim,
tek yabancı benim kendime,
aynı zamanda buralı olan tek kişi,
hem dost hem düşmanım
hem kalıcıyım
çok uzun süredir,
şimdide gidiciyim
Derhal terketmek istiorum
bu bünyeyi,
hasat vermeyen tarlamı,
ısıtmayan güneşimi,
ötmeyen kuşlarımı,dalgalanmayan denizimi,serinletmeyen gölgemi,savurmayan rüzgarımı...
İçimdeki herşey bir fotoğraf kadar net
çünkü detaylar donmuş
detay kalmamış
çünkü karanlık
dediğim gibi;
çünkü yanlızlık
işte bunun adı

Hiç yorum yok: